Deu 3 | PesOV | STEP | پسبرگشته، بهراهباشانرفتیم، و عوجمَلكباشانبا تمامیقومخود بهمقابلهما بیرونآمده، در اَدْرَعِیجنگكرد.

Deuteronomy 3

1 پسبرگشته، بهراهباشانرفتیم، و عوجمَلكباشانبا تمامیقومخود بهمقابلهما بیرونآمده، در اَدْرَعِیجنگكرد. 2 و خداوند مرا گفت: «از او مترسزیرا كهاو و تمامیقومشو زمینشرا بهدستتو تسلیمنمودهام، تا بطوریكهبا سیحونمَلكاموریانكهدر حشبونساكنبود، عملنمودی، با وینیز عملنمایی.»

3 پسیهُوَه، خدایما، عوجملكباشانرا نیز و تمامیقومشرا بهدستما تسلیمنموده، او را بهحدیشكستدادیمكهاحدیاز برایویباقینماند. 4 و در آنوقتهمهشهرهایشرا گرفتیم، و شهرینماند كهاز ایشاننگرفتیم، یعنیشصتشهر و تمامیمرزبوماَرْجوبكهمملكتعوجدر باشانبود. 5 جمیعاینها شهرهایحصاردار با دیوارهایبلند و دروازهها و پشتبندها بود، سوایقُرایبیحصارِ بسیار كثیر. 6 و آنها را بالكلّ هلاككردیم، چنانكهبا سیحون، ملكحَشبونكردهبودیم؛ هر شهر را با مردانو زنانو اطفالهلاكساختیم. 7 و تمامیبهایمو غنیمتشهرها را برایخود بهغارتبردیم.

8 و در آنوقتزمینرا از دستدو مَلِكاَموریانكهبهآنطرفاُرْدُنبودند، از وادیاَرْنُونتا جبلحرمون، گرفتیم. 9 (و اینحرمونرا صیدونیانسِرْیونمیخوانند و اموریانآنرا سِنیرْ میخوانند.) 10 تمامشهرهایهامونو تمامیجلعاد و تمامیباشانتا سَلخَهو اَدْرَعِیكهشهرهایمملكتعوجدر باشانبود. 11 زیرا كهعوجملكباشاناز بقیهرفائیانتنها باقیماندهبود. اینكتختخواباو تختآهنیناستآیا آندر رَبَتبنیعمّوننیست. و طولشنهذراعو عرضشچهار ذراعبرحسبذراعآدمیمیباشد.

12 و اینزمینرا در آنوقتبهتصرفآوردیم، و آنرا از عَروعیر كهبركنار وادیارنوناستو نصفكوهستانجلعاد و شهرهایشرا بهرؤبینیانو جادیاندادم. 13 و بقیهجلعاد و تمامیباشانرا كهمملكتعوجباشد، بهنصفسبطمنسّیدادم، یعنیتمامیمرزبومارجوبرا با تمامیباشانكهزمینرفائیاننامیدهمیشود. 14 یائیر بنمنسّیتمامیمرزبومارجوبرا تا حدِّ جَشوریانو مَعْكِیانگرفت، و آنها را تا امروز بهاسمخود باشان، حَوُّوتیائیر نامید. 15 و جلعاد را بهماكیر دادم. 16 و بهرؤبینیانو جادیان، از جلعاد تا وادیاِرنون، هموسطوادیو همكنارهاشتا وادییبُّوقرا كهحد بنیعمّونباشد، دادم. 17 و عَرَبَهرا نیز و اُرْدُنو كنارهاشرا از كِنِّرِتْ تا دریایعربهكهبحرالملحباشد، زیر دامنههایفِسْجَهبهطرفمشرقدادم.

18 و در آنوقتبهشما امر فرموده، گفتم: «یهُوَهخدایشما اینزمینرا بهشما دادهاستتا آنرا بهتصرفآورید؛ پسجمیعمردانجنگیشما مهیا شده، پیشرویبرادرانخود، بنیاسرائیل، عبور كنید. 19 لیكنزنانو اطفالو مواشیشما، چونكهمیدانممواشیبسیار دارید، در شهرهایشما كهبهشما دادم، بمانند، 20 تا خداوند بهبرادرانشما مثلشما آرامیدهد، و ایشاننیز زمینیرا كهیهُوَهخدایشما بهآنطرفاُرْدُنبهایشانمیدهد، بهتصرفآورند؛ آنگاههریكیاز شما بهملكخود كهبهشما دادم، برگردید.»

21 و در آنوقتیوشعرا امر فرموده، گفتم: «هرآنچهیهُوَه، خدایشما، بهایندو پادشاهكردهاست، چشمانتو دید. پسخداوند با تمامیممالكیكهبسویآنها عبور میكنی، چنینخواهد كرد. 22 از ایشانمترسید زیرا كهیهُوَهخدایشماستكهبرایشما جنگمیكند.»

23 و در آنوقتنزد خداوند استغاثهكرده، گفتم: 24 «ایخداوند یهُوَهتو بهنشاندادنعظمتو دستقویخود بهبندهاتشروعكردهای، زیرا كدامخداستدر آسمانیا در زمینكهمثلاعمالو جبروتتو میتواند عملنماید. 25 تمنّا اینكهعبور نمایمو زمیننیكو را كهبهآنطرفاُرْدُناستو اینكوهنیكو و لُبْنانرا ببینم.»

26 لیكنخداوند بخاطر شما با منغضبناكشده، مرا اجابتننمود و خداوند مرا گفت: «تو را كافیاست. بار دیگر دربارهاینامر با منسخنمگو. 27 بهقلهفِسْجهبرآیو چشمانخود را بهطرفمغربو شمالو جنوبو مشرقبلند كرده، بهچشمانخود ببین، زیرا كهاز ایناُرْدُننخواهیگذشت. 28 اما یوشعرا امر فرموده، او را دلیر و قویگردان، زیرا كهاو پیشاینقومعبور نموده، زمینیرا كهتو خواهیدید، برایایشانتقسیمخواهد نمود.»

29 پسدر درّه، در برابر بیتفَغُور توقفنمودیم.